مجید انتظامی در گفت و گو با دیباچه:۴۰ سال است به امید زنده ایم| هنر زمانی معنی دارد که مردم گرسنه نباشند!

به گزارش دیباچه،آهنگساز ومدرس برجسته موسیقی ایران با اشاره به اینکه در شرایط کنونی حوزه هنر در کشوربا مشکلات ومعضلات متعددی دست وپنجه نرم می کند گفت: به نظرمن دیگر اثری از هنر در ایران باقی نمانده است.

«مجید انتظامی» درگفتگو اختصاصی با پایگاه خبری«دیباچه» با بیان اینکه از سال 1392 به بعد فعالیت های خود را در عرصه موسیقی کشور متوقف کرده است افزود:در طی 5 سال گذشته چندین پیشنهاد داشته ام ولی به دلیل اینکه من به صورت زنده کار می کنم همکاری تهیه کنندگان با من دشوار بود.

وی افزود: بسیاری از تهیه کنندگان برایشان دشوار است که هزینه ارکست بدهند وترجیح می دهند آهنگ های موردنیاز خود را با کامپیوتر تهیه کنند تا هزینه کمتری داشته باشد ،البته نباید از ذکر این نکته مهم غافل شویم که در شرایط کنونی به موسیقی وفیلم به عنوان یک هنر نگاه نمی شود وهمه تهیه کنندگان به دنبال جمع کردن کارهای خودشان هستند تا اینکه به کیفیت کار نگاه کنند.

«انتظامی»:تصریح کرد: بسیاری از تهیه کنندگان فیلم های سینمایی حاضر نیستند دشواری های موسیقی زنده و آوردن تک نوازنده ها را بپذیرند،هرچند به دلیل اینکه در ساخت یک فیلم تهیه موسیقی در مرحله آخر قرار می گیرد متاسفانه در این مرحله پول تهیه کنندگان هم به اتمام می رسد وبه نوعی آنها به دنبال صداگذاری برروی متن به هر طریقی می روند که ماندگاری ندارد.

این مدرس برجسته موسیقی کشور درباره چشم اندازه هنر آهنگ سازی در ایران افزود:40 است که به امید زنده هستیم و امیدوارم درآینده ای نه چندان دورشرایط بهتر شود، هرچند اینجانب همواره زیر تیغ بوده ام وبه نوعی با فعالیتم در کشور مخالفت شده است که علت مهم آن هم عدم وجود نهادی مستحکم متشکل ازموسیقی دانان برجسته کشور به منظور دفاع از حق و حقوق خودشان است.

وی با اشاره به دست وپنجه نرم کردن کشور با معضلات متعدد اقتصادی،سیاسی واجتماعی افزود: هنر زمانی معنی پیدا می کند که مردم گرسنه نباشند وشادابی در زندگی انسانها جای باشد تا بتوانند به یک کنسرت بروند ولی وقتی در شرایط کنونی بسیاری از مردم ایران گرفتار گذران معیشت خودشان هستند به طور قطع کسی دیگر به فکر هنر نیست.

«انتظامی» قیاسی هم بین نگاه به هنر موسیقی در ایران با سایر کشورها داشت وگفت: در بسیاری از نقاط مختلف دنیا اصلا برایشان مطرح نیست که ساز را نشان بدهند یا نه؟ ولی در این زمینه هنوزهنرمندان ایرانی اندرخم یک کوچه اند.

وی از بیکاری جوانان پر انرژی که از رشته موسیقی در دانشگاه های سراسر کشور فارغ التحصیل شده اند انتقاد کرد وافزود:اینجانب که درعرصه موسیقی ایران پوست کلفت بوده ام ولباس آهنین برتن داشتم باید بگویم حیف است انرژی ووقت یک جوان به مدت 4 تا 5 سال برای یادگیری کامل یک رشته هنری تلف شود ودرنهایت آن جوان بیکار بماند.